Laat je adem golven zoals de zee

Laat je adem golven zoals de zee

We zijn gewend om alles met ons hoofd op te lossen. Te denken, te analyseren, te sturen. Maar je ademhaling laat zich daar niet altijd zomaar in meevoeren. Die heeft z’n eigen ritme. En soms, als je stopt met sturen en start met voelen, komt er iets bijzonders op gang. Dan opent zich een nieuwe laag van bewustzijn. Een laag waarin je lijf mag spreken. En daarin schuilt kracht. Je lichaam heeft je namelijk iets te vertellen. Niet met woorden, maar met signalen. Met spanning. Met ontspanning. Met beweging. Met adem.

Veel mensen die beginnen met ademwerk willen het ‘goed doen’. Ze zoeken controle, een vaste vorm of techniek, een meetbaar resultaat. Maar wat als je het deze keer anders aanpakt? Wat als je jouw adem gewoon eens observeert? Niets veranderen, niets manipuleren, alleen volgen. Alsof je aan het strand zit en naar de golven kijkt. Elke golf is anders. Soms hoog en krachtig. Soms zacht en kabbelend. En toch klopt het allemaal en gaat het als vanzelf.

Je adem werkt net zo. Soms is-ie snel. Soms traag. Soms voel je ‘m nauwelijks. Soms drukt hij op je borst. En dat is oké. Het hoeft niet anders. Als je met open aandacht en zonder oordeel kijkt, dan gebeurt er vaak al iets. Dan ontstaat er ruimte. Ruimte om te voelen wat er eigenlijk van binnen leeft.

We leven in een wereld waarin we geleerd hebben te denken, analyseren en presteren. Maar we zijn vaak vergeten hoe we kunnen voelen, afstemmen en zijn. Adem is een prachtige brug tussen die twee werelden. Tussen hoofd en lichaam. Tussen denken en voelen.

En daar komt iets interessants bij: wist je dat slechts 20% van de communicatie van je brein naar je lichaam gaat, maar dat 80% van de signalen van je lichaam naar je brein stromen? Dat betekent dat wat je voelt, hoe je ademt, beweegt en ontspant, direct invloed heeft op je mentale staat. Niet andersom.

Daarom werkt ademwerk ook zo goed. Omdat het niet alleen je hoofd tot rust brengt, maar vooral omdat het je lichaam de ruimte geeft om te spreken. En jouw brein daardoor nieuwe informatie krijgt. Informatie die je niet uitdenken kunt, maar wel voelen.

En ja, uiteindelijk draait het om balans. Maar soms is het nodig om één kant even de ruimte te geven. En wat als dat nu eens niet je hoofd is?

Dus: laat je adem vandaag maar eens bewegen zoals de zee. Zonder oordeel. Zonder moeten. Alleen maar volgen. En wie weet wat je daar aantreft.